From Wikipedia, the free encyclopedia
La Nuntempa hispana poezio estas konsiderata tiel ekde la dua duono de la 20-a jarcento, kiam ĝi estis emancipita el la postmilita literaturo. Ĝi komencis ĉirkaŭ la 1960-ajn jarojn kun apero de novaj poetoj kiuj havas novan stilon.
Kiel reago kontraŭ la nomita “sociala poezio” (ankoraŭ ligata al la sociaj temoj rilate al postmilita epoko) aperis fine de la 1960-aj jaroj grupo de poetoj kies plej elstara karaktero estis granda atento al stilo, kion la sociala poezio ne situis unuarange, kaj granda intereso al fenomenoj nome amaskulturo: kino, bildostrio, popmuziko, inter aliaj.
La literaturhistoriisto kaj kritikisto Josep Maria Castellet elektis kelkajn por sia antologio Nueve novísimos poetas españoles (Naŭ novegaj hispanaj poetoj).[1] Tiuj estis: José María Álvarez, Félix de Azúa, Guillermo Carnero, Pere Gimferrer, Antonio Martínez Sarrión, Vicente Molina Foix, Ana María Moix, Leopoldo María Panero kaj Manuel Vázquez Montalbán.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.