From Wikipedia, the free encyclopedia
La Matthäus-Passion (SWV 479), eo: Mateo-Pasiono, origina titolo: germane Historia des Leidens und Sterbens unseres Herrn und Heiland Jesu Christi nach dem Evangelisten Matthäus) estas religia ĥorverko de Heinrich Schütz. Schütz verkis ĝin en la jaro 1666, kiam li ankaŭ komponis la Johano-Pasionon. La verko staras en doria modalo sur la bazotono g. Kiel pasiono ĝi muzikigas la biblian pasionan tekston kaj prezentas ĉiĝenre fruan supron, laŭ la antaŭparolo de Kurt Gudewill por la kompleta eldono de la verkaro de Schütz: En la historioj de Heinrich Schütz la evoluo de la pasiono ekskluzive baziĝanta sur la biblia vorto kulminas; ekde tiam ĝi estis finfarita por longa tempo.
La ensemblo (Miksita ĥoro / SATB) estas, alie ol je la famaj pasionoj de Johann Sebastian Bach, nure kanta. Jenaj roloj aperas en la verko:[1]:
Rolo | Voĉregistro | Tekstekzemploj el la Matthäus-Passion de Heinrich Schütz |
---|---|---|
Kristo | baso | Nehmet, esset, das ist mein Leib! |
Evangeliisto | tenoro | Da antwortete Judas, der ihn verriet |
Judas | alto | Bin ichs, Rabbi? |
Caiphas | baso | Antwortest du nichts zu dem, was diese wider dich zeugen? |
Petro | tenoro | Ich kenne des Menschen nicht! |
ancilla (servistino) I | soprano | "Und du, du warest auch mit dem Jesus aus Galiläa!" |
ancilla II | Sopran | Dieser war auch mit Jesus aus Nazareth! |
Pilato | Tenor | Bist du der Juden König? |
edzino de Pilato | Altus | Habe du nichts zu schaffen mit diesem Gerechten. |
Du fals-atestantoj | tenoroj 1 kaj 2 kune | Er hat gesaget: Ich kann den Tempel Gottes abbrechen ... |
La ĥoro estas plejparte kvarvoĉe okupita per diskanto, alto, tenoro kaj baso. Kiam la altaj sacerdotoj staras en la malfono, Schütz transigas tamen al la pli malhela kantistaro aldo - tenoro - tenoro - baso. „Malhelajn“ scenojn li do efektoplene fortigas per pli malalte kaj malhele sona ĥorsono[2].
La Matthäuspassion havis fiksan lokon en la diservo de la dresdena kastelopreĝejo. Ĝi do estis kreita por liturgia uzo. En Dresdeno oni ne rajtis – kiel ankaŭ en multaj aliaj lokoj – uzi dum la pasiona tempo muzikajn instrumentojn en la preĝejo[3]. Eĉ la ĝeneralbaso estas ekskluzivita je la Matthäuspassion de Schütz. La pasiono estis origine destinita por la dimanĉo Judica, la 5-a dimanĉo de la pasiona tempo.[4].
Kiam Heinrich Schütz skribis la verkon en doria modalo sur g, forlasante per tio la tradician lidian modalon kiel pasiona tonalo, li rompas tradicion, kiun li ankoraŭ subtenis en sia Lukas-Passion.
Otto Brodde interpretis tion jene: "La evangeliisto Mateo prezentas Kriston kiel kreanton de la nova komunumo, eldiro fundamenta kaj pro tio por kristano ĝenerale valida. Por simboli tian fundamentan ĝeneralan validon, Schütz prenas la universalan tonalogrupon, kiu laŭ la skolo de Giovanni Gabrieli signece simbolas la mezon de ĉiuj eblaj afekcistatoj"[5].
Schütz aldonis al la pasiono krom la kutima titoldona enkonduko "Das Leiden uns'res Herren Jesus Christus, wie es beschreibet der heilige Evangeliste Matthäus" [la sufero de nia Sinjoro Jesuo Kristo, kia ĝin priskribas la Sankta evangeliisto Mateo] finan ĥoraĵon daŭran proksimume du minutojn "Ehre sei dir Christe" [Glorata estu vi, Kristo].
La verko estis ne plu prezentata dum pli ol 200 Jahre jaroj. Nur komence de la 1880-aj jaroj Friedrich Spitta laŭ instigo de Arnold Mendelssohn denove prezentis ĝin en Bonn. En la originala versio, do nur-kanta, oni unuafoje aŭdigis ĉi tiun pasionon en 1929 dum la dua Heinrich-Schütz-Festo je Celle[6].
Kiel fonto validas skribad-arte plaĉa manskribaĵo de Johann Zacharias Grundig[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.