Lucila Gamero de Medina
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Lucila Gamero Moncada (naskiĝis la 12-an de junio 1873 en Danlí, Honduro, mortis la 23-an de januaro 1964 en Tegucigalpo) estis unu el la unuaj honduraj verkistinoj kiuj sukcesis produkti solidan kaj avangardan literaturan verkon, por la socio kaj virinoj de sia epoko, en la ĝenro de romano.
Remove ads
La recenzisto kaj verkisto Luis Mariñas Otero nomis ŝin «la granda damo de hondura beletro».
Remove ads
Ĉefaj verkoj
Lucila Gamero de Medina verkis, inter aliaj, la sekvajn romanojn:
- Amelia Montiel (1892)
- Adriana y Margarita (1893)
- Páginas del Corazón (1897)
- Blanca Olmedo (1908)
- Betina (1941)
- Aída, novela regional (1948)
- Amor Exótico (1954)
- La Secretaria (1954)
- El Dolor de Amar (1955)
Morto
ŝi mortis la 23-an de januaro 1964 en San Pedro Sula, ŝi estas entombigita en privata tombejo en la urbo Danlí, El Paraíso, Honduro, Centra Ameriko.
Vidu ankaŭ
Fonto
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el vikipedia artikolo Lucila Gamero de Medina hispane.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads