Klasika respublikismo

Klasika respublikismo aŭ en angla classical republicanism, konata ankaŭ kiel civic humanism (civitana humanismo),^[1] estas formo de respublikismo disvolvigita en la Renesanco inspirita de la registaraj formoj kaj verkoj de la klasika antikveco, ĉefe tiuj de klasikaj verkistoj kiaj Aristotelo, Polibio, kaj Cicerono. Klasika respublikismo estis konstruita ĉirkaŭ konceptoj kiaj civila socio, civitana virto kaj miksa registaro. Dekomence, en la klasika periodo mem la termino respublikismo fakte ne ekzistis, sed estis uzata la latinlingva termino res publica, kiu tradukeblas laŭvorte kiel "la publika aĵo" aŭ "la publika afero".

Notoj

1. Moulakis, Athanasios, "Civic Humanism", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter 2011 Edition), Edward N. Zalta (ed.).

Bibliografio

• Bill Brugger, Republican Theory in Political Thought: Virtuous or Virtual? (Basingstoke: St. Martin's Press, 1999).
• Arnaud Coutant, Une Critique republicaine de la democratie liberale, Mare et Martin, 2007
• Zera Fink, The Classical Republicans: an Essay in the Recovery of a Pattern of Thought in Seventeenth-Century England. (Evanston: Northwestern Univ. Press, 1962).
• John Pocock, the Machiavelian Moment.
• J-F Spitz, la liberte politique, Paris, PUF, leviathan

Eksteraj ligiloj

• Cicero's influence on Classical Republicanism Arkivigite je 2005-03-15 per la retarkivo Wayback Machine
• Tocqueville and civic humanism: http://lodel.irevues.inist.fr/cahierspsychologiepolitique/index.php?id=1673 Arkivigite je 2020-07-13 per la retarkivo Wayback Machine