Kajuto

Kajuto^[1] (el la mezepoke malaltgermana vorto kaiüte por "loĝkabano sur velŝipo") laŭ PIV estas

• surŝipa ĉambreto - en velboato aŭ jaĥto, sed ankaŭ en grandaj ŝipoj - por ŝipanoj aŭ pasaĝeroj
• enaviadila ĉambreto por pilotoj aŭ pasaĝeroj
• tiu parto de kosmoŝipo, en kiu loĝas la kosmonaŭtoj

Luksa kajuto B 59 en RMS Titanic

Laŭ Francisko Azorín Kajuto estas Ŝipa kabino.^[2] Li indikas etimologion el holande [tiel] kajuit (kabino) el ka + hutte (fi + loĝejo).^[3]

Kajuta servisto estas maristo sur granda ŝipo, kies sola tasko estas priservi la pasaĝerojn en iliaj kajutoj.

Vidu ankaŭ

Kabino

Referencoj

1. Difino de kajuto en PIV
2. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 100.
3. Azorín, samloke.

• Kategorio Kajuto en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)