Granda Oriento de Italio
From Wikipedia, the free encyclopedia
La Granda Oriento de Italio (GOI; itale Grande Oriente d'Italia) estas framasona organizo bazita en la Palazzo Giustiniani, Romo, Italio. Ĝi estis fondita en 1805, dum la Reĝlando Italio (1805–1814); la vicreĝo Eugene de Beauharnais estis instrumenta en sia establado.[1] La nuna granda mastro estas Stefano Bisi, nome itala ĵurnalisto. Je Marto de 2012 la granda loĝio havis 21,400 aliĝintojn en 757 loĝioj.[2]
| Granda Oriento de Italio | ||
|---|---|---|
| organizaĵo | ||
| Komenco | 1859 vd | |
| Geografia situo | 41° 53′ 57″ N, 12° 28′ 31″ O (mapo)41.89920512.475348 | |
| Lando(j) | Italio vd | |
| Sidejo | Italio | |
|
| ||
 Granda Oriento de Italio | ||
| Retejo | Oficiala retejo | |
Pasintaj grandaj mastroj estis la jenaj:
- Giuseppe Garibaldi,[3]
- Adriano Lemmi,
- la skulptisto Ettore Ferrari,[4]
- la urbestro de Romo nome Ernesto Nathan[5]
Framasonismo estis forigita de Mussolini en 1925, kaj estis restaŭrita post la Dua Mondmilito.[6]
Referencoj
Bibliografio
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.