From Wikipedia, the free encyclopedia
Foliripa celerio aŭ palcelerio, la kompleta latina nomo estas: Apium graveolens var. dulce. Ĝi estas celerio de kio la folitigoj estas manĝataj. NPIV nomas la legomon folicelerio kaj ripocelerio. Tiu celerio estas konsumebla krude. Ĝi povas esti parto de miksita salato kaj esti en saŭcoj aŭ supoj. La folioj de la ripcelerio ne estas manĝeblaj nekuiritaj.
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) verda tipo de la foliripa celerio | ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Apium graveolens var. dulce (Mill.) Pers. | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj | ||||||||||||||
Ekzistas tipoj de la palcelerio kun
La verda tipo havas iom pli fortan guston. En Mezeŭropo la „blanka tipo“ estas pli ofta.
De la mempaligaj tipoj ekzistas ja kulturvarioj rasoj ’Goudgele’ kaj ‚Golden Plume“. De tiu lasta la folitigoj estas iomete pli mallongaj kaj gikaj. De la verdaj tipoj ekzistas la raso ‚Giant Pascal’.
Palcelerio estas dissemata ekde januaro ĝis marto sub varmigita vitro. Ĝi bezonas hejtadon. Alikaze la planto ekflorus tuj. La plantidoj estas elplantataj de la duona julio ĝis fino de septembro. En la dua duono de aprilo ankoraŭ eblas dissemi sub nehejtata vitro kaj elplantata en junio kaj rikolto ekde september ĝis fino de oktobro. La plantdistanco estas inter la vicoj 30 X 40 cm kaj 30 cm ein la vico.
100 g de freŝa foliripa celerio enhavas:
| energienhavo | 58 kJ |
| karbonhidratoj | 2 g |
| proteino | 1 g |
| graso | 0,2 g |
| vitamino C | 25 mg |
| karoteno | 0,9 mg |
| vitamino B1 | 0,08 mg |
| vitamino B2 | 0,15 mg |
| kalcio | 80 mg |
| fero | 0,1 mg |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
