András Sütő studis de 1940 en Aiud kaj ekde januaro 1945 en Kluĵo. De 1946 li fariĝis konstanta ekstera kunlaboranto de tagĵurnalo Világosság. En 1948–49 li studis reĝisorfakon en Kolozsvári Szentgyörgyi István Színművészeti Főiskola. Ekde 1949 li fariĝis ĉefredaktoro de Falvak Népe, sed 1953 oni akceptis lian abdikon kaj li fariĝis kunlaboranto de Igaz Szó. Komence de 1954 li loĝis en Târgu Mureş. En 1959 oni nomumis lin ĉefradaktoro de Új Élet. La rumanaj aŭtoritatoj pro lia defendo de rajtoj de hungara minoritato laŭgrade malpermesis aperigi liajn verkojn. Inter 1980 kaj 1989
li povis publiki precipe nur en Hungario. En marto 1990 dum la inter-etna konflikto en Târgu Mureș unu el liaj okuloj grave vundiĝis.
Anyám könnyű álmot ígér. Úti tűnődések. Bukarest, 1970.
Istenek és falovacskák. Eseoj, újabb úti tűnődések. Bukarest, 1973.
Itt állok, másként nem tehetek. Du dramoj. (Egy lócsiszár virágvasárnapja; Csillag a máglyán.) Bukarest, 1975.
Félszárnyú asszonyok. (laŭ la verko Anyám könnyű álmot ígér enscenigis Attila Znorovszky) Bukarest, 1975.
Engedjétek hozzám jönni a szavakat. Jegyzetek hómezőn és porban. Bp. 1980 Magvető
Egy lócsiszár virágvasárnapja (en Esperanto tradukita Palmodimanĉo de ĉevalkomercisto) www.ipernity.com/doc/mike59/3157211 – Csillag a máglyán. Bp. 1976. Magvető
Káin és Ábel – Anyám könnyű álmot ígér. (Dramoj.) Bp. 1978. Magvető.
Advent a Hargitán. Három játék.(Vidám sirató egy bolyongó porszemért; Pompás Gedeon élete, halála és feltámadása; Advent a Hargitán) Bp. 1987. Szépirodalmi Kvk.