Amonia tioglikolato

Amonia tioglikolato, tioglikolato de amonio aŭ HSCH₂CO₂NH₄ ankaŭ konata kiel salo de la konstanta onda hararo (aŭ permanenta hararanĝo), estas amonia kemia substanco de la tioglikolata acido aŭ "HSCH₂CO₂H".

Amonia tioglikolato

Kemia strukturo de la
Amonia tioglikolato

Alternativa(j) nomo(j)

Tioglikolato de amonio
Merkaptoacetato de amonio

HSCH₂CO₂NH₄

Fizikaj proprecoj

Aspekto

Senkolora likvaĵo kun
naŭziga karakteriza odoro

109,14912 g mol⁻¹

[O-]C(=O)CS.[NH4+]

1,23 g/cm³

225.50 °C

165 mg/kg^[1]
105 mg/kg (rato, intravejna)
380 mg/kg (buŝa, kuniklo) ^[2]
(muso, intraperitonea)

Sekurecaj Indikoj

Risko

R22^[2]

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero^[2]

Xn
Noca por la sano

GHS etikedigo de kemiaĵoj

GHS Damaĝo-piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝa substanco

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H290, H301, H317

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P280, P301+310, P302+352, P310^[3]

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Ĉar tioglikolato de amonio estas salo de malforta acido kaj malforta bazo, la solvaĵo estigas la jenan kemian ekvilibron:

HSCH₂COO⁻ + NH₄⁺ ⇌ HSCH₂COOH + NH₃

Tioglikolato, siavice, kapablas rompi la dusulfidajn pontojn (-HS²⁻), plenigante unuflanke per hidrogeno kaj aliflanke estigante novan dusulfidon^[4].

${\mathsf {{\underset {(keratina\;dusulfido)}{R-S-S-R}}+2\;{\underset {(amonia\;tioglikolato)}{HSCH_{2}COONH_{4}}}\ {\underset {oksidigo}{\overset {reduktigo}{\rightleftarrows }}}}}$

${\mathsf {\rightleftarrows {\underset {(sulfohidrila\;cisteino)}{R-SH}}+{\underset {(miksa\;dusulfida\;cisteino)}{R-S-S-CH_{2}COONH_{4}}}\;\;}}$

Solvaĵo da amonia tioglikolato enhavas multe da liberamonio, kiu ŝvelas la hararon, igante ĝin akvotrapenetrebla. La tioglikolata acido en la solvaĵo de amonia tioglikolato reduktas la ligojn de dusulfida cistino en la kortekso de la hararo. Iusence, la tioglikolato forigas la krucigitajn ligilojn. Post lavado, la hararo estas traktata per milda solvaĵo da hidrogena peroksido, kiu oksidigas la cisteinojn reen al cistino. Ĉi-novaj kemiaj ligoj donas la necesan strukturan rigidecon por la bonsukcesa hararanĝo.

La rigidiga procezo estas iom familiara al la vulkaniga proceso de kaŭĉuko, kie ordinaraj polisulfidaj ligiloj uziĝas por krucigi la polimerajn ĉenojn. Tamen, ne ĝuste kiel la dusulfidaj ligoj estis antaŭ ol la permanenta hararanĝo. Kiel rezulto, la hararo fariĝas pli malforta ol antaŭe kaj ripetataj aplikoj de la produkto povas eventuale kaŭzi hardamaĝon.

Ĉar la polaraj molekuloj estas malpli volatilaj ol ne-polaraj, la glikolata anstataŭanto igas la tiolon ne volatilan kaj do malpli bonodora. Aldona avantaĝo estas ke glikolato donas iom da solvebleco en akvo. Preskaŭ certe oni povus uzi amonian glikolaton por plibeligi la haranĝon malgraŭ la seriozaj flarkonsekvencoj.