eseo de Emanuelo Kantio From Wikipedia, the free encyclopedia
Al Eterna Paco [1][2] estas filozofia traktaĵo de Immanuel Kant (originale : germane Zum ewigen Frieden) kiu aperis en 1795. Ĝi estas esperantigita el la germana de Paul Gottfried Christaller kaj eldonita 88-paĝe ĉe eldonejo "La Batalanto" en Hanovro en la jaro 1924.
| Al Eterna Paco | ||
|---|---|---|
 | ||
| Aŭtoro | Immanuel Kant | |
| Eldonjaro | 1924 | |
| Urbo | Hanovro | |
| Eldoninto | La Batalanto | |
| Paĝoj | 88 | |
La nuntempa nocio pri "paco" grandparte baziĝas sur tiu ĉi grava verketo de Immanuel Kant, kiu apartenas al liaj verkoj de maljuneco. En "Al Eterna Paco" Kant aplikas sian moralfilozofion al la politika demando pri la paco inter la ŝtatoj. Li klarigas, ke paco ne estas natura stato inter la homoj, sed devas esti kreita. En sia verko Kant klare kontraŭstaras despotismon. La Ligo de Nacioj kaj Ĉarto de la Unuiĝintaj Nacioj estas forte influita de tiu verko de Kant.
La verko baziĝas sur formo de kontrakto. Tio implicas, ke politikistoj povas konsideri la tekston kiel bazon de vera packontrakto kaj adapti ĝin por praktika uzo. La libro konsistas el kvar partoj, nome la ses enkondukaj artikoloj kun principoj, poste la definitivaj artikoloj, kiu postulas ke ĉiu ŝtato havu respublikan konstitucion kaj ke la interpopola juro baziĝu sur federalismo. Mondcivitana rajto donu gastrajton al ĉiu homo en ĉiu lando. Fine sekvas aldonoj pri la garantio de la eterna paco per publika juro kaj laste la aneksoj.
 |
|
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
