Saulkrasti

	Saulkrasti
	Urbo
	Saulkrasti strando
Flago	Blazono
	Oficiala nomo: Saulkrasti
Lando	Latvio
Municipo	Saulkrasti
Historia regiono	Livonio aŭ Livlando (latve Vidzeme)
Rivero	Aģe
Koordinatoj	57° 15′ 43″ N 24° 24′ 57″ O (mapo)
Areo	6,1 km² (610 ha)
Loĝantaro	3 120 (29.01.2021)
Denseco	511,48 loĝ./km²
Urborajtoj	1991
Horzono	EET (UTC+2)
- somera tempo	EEST (UTC+3)
Poŝtkodo	LV-2160
	Vikimedia Komunejo: Saulkrasti
	Retpaĝo: saulkrasti.lv

Saulkrasti estas urbo en Latvia historia regiono Vidzeme, en la centro de Latvio kaj marbordo de Golfo de Rigo. Ĝi estas ĉefurbo de distrikto Saulkrasti. La distancoj al la plej gravaj centroj estas 38 km de Limbaži kaj 50 km de Rigo.^[1] Laŭ la stato de la jaro 2024 en la urbo vivis 3 149 personoj sur areo de 6,09 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 517 loĝantoj/km².

Rapidaj faktoj Lando, Municipo ...

Fermi

La unuaj skribaj informoj pri la loĝantaro de Saulkrasti devenas de la 13-a jarcento, kiam la kroniko menciis malgrandajn marbordajn fiŝkaptistajn vilaĝojn en la tiama lando Metsepole. La grundoj de la marbordaj vilaĝoj estis malriĉaj, do la vilaĝoj estis malriĉaj. La vojoj estis malbonaj. Tiu ĉi situacio daŭris ĝis la 19-a jarcento.

En 1823, la unuaj somerdomoj estis konstruitaj en la norda parto de Saulkrasti, apud la strando de Neibāde (germane Neubad). Iom post iom disvolviĝis malgranda kaj multekosta feriejo. En la mezo de la 19-a jarcento, ĝis la Unua Mondmilito, la marbordo de Saulkrasti kaj la ĉirkaŭaĵo iĝis ŝipkonstrua areo, kie estis konstruitaj malgrandaj marbordaj velŝipoj.

En 1907, poŝtoficejo aperis en Saulkrasti, kaj la loka servoindustrio komencis formiĝi. La milito haltigis la evoluon de la feriejo. Daŭris ĝis 1925 ke Neibāde ricevis vilaĝstatuson. En la 1930-aj jaroj, ĝi estis kunfandita kun najbaraj vilaĝoj kaj renomita Saulkrasti. La evoluo de Saulkrasti estis faciligita per la Riga-Limbaži fervoja linio konstruita en 1934. En 1935, elektro unue aperis en la vilaĝo.

En 1950 la vilaĝo estis promociita al la statuso de laborista vilaĝo, en 1961 tiu statuso estis nomita urbvilaĝo. Kun la restarigo de potenco la Respubliko de Latvio en 1991, estis konceditaj urborajtoj.

Geografie, ĝi situas en la Rīgava ebenaĵo de la Marborda malaltebenaĵo. La averaĝa aera temperaturo estas −5 °C en januaro kaj - +17 °C en julio. Da precipitaĵo falas 650-700 mm jare. La averaĝa daŭro de la senfrosta periodo estas ĉirkaŭ 155 tagoj.^[2] Tra la urbo fluas rivero Aģe kun la Skulte haveno, kaj pli malgrandaj riveroj fluantaj en la maron - Pēterupe, Inčupe, Ķīšupe.