![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/Bochum_Malakow_JuliusPhilipp_060618_011_00.jpg/640px-Bochum_Malakow_JuliusPhilipp_060618_011_00.jpg&w=640&q=50)
Malakov-Turo
From Wikipedia, the free encyclopedia
Malakov-Turo nomiĝas unuavice ŝaktoturoj en la minado kun karakteriza konstruformo, kiu estis konstruataj kutima precipe en la 1850-aj ĝis 1870-aj jaroj en kontinenta Eŭropo je la ŝaktotransporto, antaŭ ol ilin anstataŭis la nun kutimaj minliftoj, kiam oni disponis pri sufiĉe da ŝtalo kaj estis teĥnike kapabla konstrui tiel grandajn trabarojn relative malmultkoste. Dise tamen oni ankoraŭ konstruis Malakov-Tujojn ankaŭ ĝis la fino de la 19-a jarcento.[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/Bochum_Malakow_JuliusPhilipp_060618_011_00.jpg/640px-Bochum_Malakow_JuliusPhilipp_060618_011_00.jpg)
Temas je la konstruaĵoj pri masivaj minliftoturoj el masonaĵo kun fortikaĵeca arĥitekturo. La stabila konstrumaniero el brikmasonaĵo dika ĝis tri metroj kaj fortikigita konstruo en la interno ebligis teni la pezajn ŝnuroradojn kaj kapti la treegajn tirfortojn de la minliftomaŝinoj. La fortikaj turoj estis troveblaj en la minregionoj de Ruhr-Regiono, Sarlando, Saksujo, Silezujo kaj en la regiono de Akeno, dies tamen ankaŭ en Belgujo kaj Francujo.[2] Oni uzis ilin precipe je la ekspluato de minkarbo kaj erco, krome en salminoj.