La traviata

La traviata ("La falinta virino" aŭ "La misirinta virino"^[1][2]) estas opero triakta de Giuseppe Verdi laŭ itallingva libreto fare de Francesco Maria Piave. Ĝi baziĝis sur La sinjorino kun kamelioj (1852), nome teatraĵo adaptita el la novelo de Alexandre Dumas (filo). Tiu opero estis origine titolita Violetta, laŭ la ĉefa rolulino. Ĝi estis unuafoje ludita la 6an de marto 1853 ĉe la operejo La Fenice en Venecio.

Afiŝo por la monda premiero de La traviata

La traviata
drama muzika verko • Italian opera
Aŭtoroj
Lingvoj
Lingvo	itala lingvo
Eldonado
Eldondato	19-a jarcento
Ĝenro	tragedio • opero
Loko de rakonto	Parizo
Partoj • Libiamo ne' lieti calici vd
Roluloj Violetta Valéry • Alfredo Germont • Giorgio Germont • Flora Bervoix • Annina • Gastone de Letorières • Marchese d'Obigny • Dottore Grenvil • Giuseppe • Flora's servant • Commissioner • Q55010661 • Barone Douphol vd
v • d • r

Piave kaj Verdi intencis sekvi al Dumas por havigi al la opero tiutempan fonon, sed la aŭtoritatoj ĉe La Fenice insistis, ke ĝi okazu en la pasinto, "ĉ. 1700". Nur je la 1880-aj jaroj la originaj intencoj de kaj komponisto kaj libretisto estis plenumitaj kaj oni faris "realismajn" produktoraĵojn.^[3]

Libiamo ne' lieti calici

"Libiamo ne' lieti calici"; "Ni drinku el ĝojaj pokaloj") estas fama dueto kun ĥoro el La traviata, nome unu el plej bone konataj opermelodioj kaj populara elekto (kiel la opero mem) por multaj grandaj tenoroj. La kanto estas brindisi, nome en opero tostokanto kiu enkuraĝigas drinkadon de vino aŭ de aliaj alkoholaĵoj. Tiu dueto estas kantita en la unua akto de la opero, dum vespernokta festo ĉe la domo de Violetta Valéry. Ĝi estas kantata de Violetta kaj Alfredo Germont, junulo kiu enamiĝis el ŝi. Alfredo estas konvinkita de sia amiko Gastone kaj de Violetta por montri sian voĉon. Li ekas tiun drinkokanton, kaj poste estas aligita de Violetta kaj de la resto de la akompanantaro.^[4]

Referencoj

1. Taruskin, Chapter 11: Laŭvorte "la virino kiu perdis la bonan vojon"
2. Meadows, p. 582
3. David Kimbell, en Holden 2001, p. 995.
4. Robert Glaubitz. The Aria Database. Arkivita el la originalo je 2011-09-27. Alirita 2009-01-15.

Literaturo

• Krehbiel, Henry Edward (1909). A Book of Operas: Their Histories, Their Plots and Their Music]. Novjorko: The Macmillan Company, 1909. videbla ĉe Google Books (Guglo-libroj).
• Lawrence, Vera Brodsky (1995). Strong on Music: The New York Music Scene in the Days of George Templeton Strong. Volume II. Reverberations, 1850–1856. Ĉikago: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-47011-5.
• Loewenberg, Alfred (1978). Annals of Opera 1597–1940 (tria eldono, reviziita). Totowa, New Jersey: Rowman and Littlefield. ISBN 978-0-87471-851-5.
• Meadows, F.C. (1892), Meadows' Italian and English Dictionary. London: Bernard Quaritch.
• Melitz, Leo (1921), The Opera Goer's Complete Guide,(trans. from German by Richard Salinger, revised by Louise Wallace Hackney). Garden City, Novjorko: Garden City Publishing Company.
• Piave, Francesco Maria (1865). Violetta, la Traviata, opéra en 4 actes, musique de G. Verdi
• Phillips-Matz, Mary Jane (1993), Verdi: A Biography, Londono kaj Novjorko: Oxford University Press, 1993 ISBN 0-19-313204-4
• Rattalino, Pierro (2006), Memoriale di "Pura Siccome". La storia di Violetta la traviata raccontata dalla sorella nubile di Alfredo. Zecchini Editore. ISBN 88-87203-05-9
• Taruskin, Richard. (2009) Music in the Nineteenth Century: The Oxford History of Western Music. Oksfordo: Oxford University Press.

Aliaj fontoj

• Baldini, Gabriele (1970), (trans. Roger Parker, 1980), The Story of Giuseppe Verdi: Oberto to Un Ballo in Maschera. Cambridge, et al: Cambridge University Press. ISBN 0-521-29712-5
• Balthazar, Scott. The Cambridge Companion to Verdi. New York: Cambridge University Press, 2004. ISBN 0-521-63535-7.
• Chusid, Martin, (Eld.) (1997), Verdi’s Middle Period, 1849 to 1859, Ĉikago kaj Londono: University of Chicago Press. ISBN 0-226-10658-6 ISBN 0-226-10659-4
• De Van, Gilles (trans. Gilda Roberts) (1998), Verdi’s Theater: Creating Drama Through Music. Ĉikago kaj Londono: University of Chicago Press. ISBN 0-226-14369-4 (hardback), ISBN 0-226-14370-8
• Martin, George, Verdi: His Music, Life and Times (1983), New York: Dodd, Mead and Company. ISBN 0-396-08196-7
• Pistone, Danièle (1995), Nineteenth-Century Italian Opera: From Rossini to Puccini, Portland, OR: Amadeus Press. ISBN 0-931340-82-9
• Toye, Francis (1931), Giuseppe Verdi: His Life and Works, Novjorko: eldonejo Knopf
• Walker, Frank, The Man Verdi (1982), New York: Knopf, 1962, Ĉikago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-87132-0
• Warrack, John kaj West, Ewan, The Oxford Dictionary of Opera New York: OUP: 1992 ISBN 0-19-869164-5

Vidu ankaŭ

• 557 Violetta

Eksteraj ligiloj

• Kategorio La traviata en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

• Verdi: "The story" and "History" Arkivigite je 2013-12-31 per la retarkivo Wayback Machine on giuseppeverdi.it angle
• Verkoj de La traviata ĉe Projekto Gutenberg: public domain MP3 recording
• La traviata: Liberaj muziknotoj por elŝuti de International Music Score Library Project.
• Digitised miniature score for solo piano publikigita de Ricordi en Milano en1 855, el National Library of Scotland.
• Vocal score ĉe Indiana University School of Music, publika domajno (skanita el malnova eldono de 1899)
• Orchestra score ĉe Indiana University School of Music, publika domajno (skanita el malnova eldono)
• Libreto
• La traviata ĉe Aria database
• La traviata diskaro Arkivigite je 2018-08-13 per la retarkivo Wayback Machine
• La traviata ĉe Arkivigite je 2009-10-18 per la retarkivo Wayback Machine Zürich Hauptbahnhof fare de Swiss TV, 30-a de septembro 2008 (en germana) kaj La traviata ĉe YouTube

PeEnEo: 515248 GND: 300166400 LCCN: n80138517 VIAF: 179786767 SUDOC: 029403723 BNF: 13920589h