Judeo (romia provinco)
historia romia provinco (6 ĝis 135) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Judeo[1] (hebree יהודה, norme Jehuda; en la kojnea greka Ιουδαία, plene Ἐπαρχία Ιουδαίας, latine Iudaea, ligite Iudæa, plene Provincia Iudaea) estis prefektujo, kun ĉefurbo Jerusalemo, de la romia provinco Syria kiu inkluzivis Judeon, Galileon, Samarion – proksimume do la nunan geografian Israelon – kaj Idumeon. Ĝi estis administrata de prokuroro[2], laŭleĝe elektita de la imperiestro, kun la kunlaborado de lokaj vasalaj reĝoj kaj de iuj religiaj kunlaboraj aŭtoritatoj.