Johano Ernesto la 4-a (Saksio-Vajmaro)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Johano Ernesto la 4-a (* 25-an de decembro 1696 en Vajmaro; † 1-an de aŭgusto 1715 en Frankfurto ĉe Majno), el la ernestida linio de la nobelfamilio Wettin, estis duko de Saksio-Vajmaro kaj komponisto.
Rapidaj faktoj Persona informo, Familio ...
Johano Ernesto la 4-a | ||
---|---|---|
Persona informo | ||
Naskiĝo | 25-an de decembro 1696 (1696-12-25) en Vajmaro, ![]() | |
Morto | 1-an de aŭgusto 1715 (1715-08-01) (18-jaraĝa) en Frankfurto ĉe Majno | |
Tombo | Bad Homburg ![]() | |
Lingvoj | germana vd | |
Ŝtataneco | Saksio-Vajmaro ![]() | |
Alma mater | Universitato Utrecht ![]() | |
Familio | ||
Dinastio | Dinastio Wettin vd | |
Patro | Johano Ernesto la 3-a ![]() | |
Patrino | Charlotte of Hesse-Homburg (en) ![]() ![]() | |
Gefratoj | Ernesto Aŭgusto la 1-a (Saksio-Vajmaro-Eisenach) ![]() | |
Profesio | ||
Okupo | komponisto ![]() | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Fermi
Johano Ernesto estis muzike treege talentita. En frua junaĝo li estis edukata far vajmara kortegomuzikisto Eilenstein kaj komponis ĉ. 19 konĉertojn. Li havis influon sur Johann Sebastian Bach dum ties vajmara periodo.[1] La konĉerto por klavarinstrumento en C-maĵoro de Bach ekestis en 1713/14 laŭ tiu de princo Johano Ernesto.[2]. Post la morto de Johano Ernesto Georg Philipp Telemann publikigis ties konĉertojn.