Benzoila klorido
kemia kombinaĵo / From Wikipedia, the free encyclopedia
Benzoila klorido aŭ C7H5ClO estas organika kloroderiva kombinaĵo, senkolora fumeganta likvaĵo kun irita odoro, ĉefe uzata en la produktado de aromataj peroksidoj kiuj estas krudmaterialoj en la preparado de tinkturoj, parfumoj, farmaciaĵoj kaj rezinoj. La benzoilaj derivaĵoj estis esplorataj en 1832 de la germanaj kemiistoj Justus von Liebig (1803-1873) kaj Friedrich Wöhler (1800–1882) kiuj trovis evidentecon pri la ekzisto de la benzoila radikalo en la amaraj semoj de la migdalujo.[4]
Benzoila klorido | ||||
Plata kemia strukturo de la Benzoila klorido | ||||
Tridimensia kemia strukturo de la Benzoila klorido | ||||
Wöhler kaj Liebig studis benzoilaĵojn en la semoj de la migdalujo | ||||
Alternativa(j) nomo(j) | ||||
| ||||
Kemia formulo | ||||
CAS-numero-kodo | 98-88-4 | |||
ChemSpider kodo | 7134 | |||
PubChem-kodo | 7412 | |||
Merck Index | 15,1119 | |||
Fizikaj proprecoj | ||||
Aspekto | senkolora koroda likvaĵo kun penetranta odoro | |||
Molmaso | 140,566 g·mol-1 | |||
Denseco | 1,21g cm−3 | |||
Fandpunkto | −1 °C | |||
Bolpunkto | 197,2 °C | |||
Refrakta indico | 1,5537 | |||
Ekflama temperaturo | 88 °C | |||
Memsparka temperaturo | 360 °C | |||
Solvebleco | Akvo:reakcias | |||
Mortiga dozo (LD50) | 790 mg/kg (buŝe)[2] | |||
Sekurecaj Indikoj | ||||
Riskoj | R34 | |||
Sekureco | S26 S45 | |||
Pridanĝeraj indikoj | ||||
Danĝero
| ||||
GHS Damaĝo Piktogramo | ||||
GHS Signalvorto | Damaĝa substanco | |||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H302, H311, H312, H314, H317, H318, H331, H332 | |||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P260, P261, P264, P270, P271, P272, P280, P301+312, P301+330+331, P302+352, P303+361+353, P304+312, P304+340, P305+351+338, P310, P311, P312, P321, P330, P333+313, P361, P363, P403+233, P405, P501[3] | |||
(25 °C kaj 100 kPa) |