Anglosaksa lingvo
lingvo parolita en Britio ekde 450 ĝis 1100 / From Wikipedia, the free encyclopedia
La angla lingvo inter 500-1000, inter la ĝermanaj invadoj en Brition dum la disfalo de la roma imperio kaj la alveno de Vilhelmo la Konkerinto en 1066, estas la epoko de la malnovangla aŭ la anglosaksa lingvo. Ĝi estis antikva ĝermana lingvo, sen la influo de la franca kaj la latina; ĝi estis lingvo kun kvar kazoj. Ĝi estas la lingvo de Beowulf. Ĝia kodo de ISO 639 estas ang.
Rapidaj faktoj natura lingvo • mortinta lingvo • historia lingvo • formortinta lingvo, angla lingvaro ...
Anglosaksa lingvo | |
natura lingvo • mortinta lingvo • historia lingvo • formortinta lingvo | |
---|---|
angla lingvaro | |
Parolantoj | 0 |
Skribo | latina alfabeto, anglosaksa runalfabeto, futhark |
Lingvaj kodoj | |
Lingvaj kodoj | |
ISO 639-3 | ang |
Glottolog | olde1238 |
Angla nomo | Old English |
Franca nomo | vieil anglais |
Fermi
En la supra mapo pri la lingvodisdivido ĉirkaŭ la Norda Maro dum la jaro 900, la ruĝa kaj oranĝa koloroj estas la okcidenta kaj orienta varioj de la norena lingvo, violkoloras la gotlanda lingvo, flavas la anglosaksa en Britio, kaj inter la verdaj areoj estas la restaj varioj de la ĝermana lingvo, kun multe da saksa kaj marborde iom la frisa lingvoj en hodiaŭa norda Germanio kaj Nederlando. Krome bluas la krimee gota lingvo
Post la anglosaksa, post 1000, venis la meza angla lingvo.