ἀγαθοποιησόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.só.me.nos/ → /a.ɣa.θo.py.iˈso.me.nos/ → /a.ɣa.θo.pi.iˈso.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.só.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.py.e̝ˈso.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈso.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈso.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pi.iˈso.me.nos/

Verb

ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος • (agathopoiēsómenos) m (feminine ᾰ̓γᾰθοποιησομένη, neuter ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον); first/second declension

1. future mediopassive infinitive of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος agathopoiēsómenos	ᾰ̓γᾰθοποιησομένη agathopoiēsoménē	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον agathopoiēsómenon		ᾰ̓γᾰθοποιησομένω agathopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ agathopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω agathopoiēsoménō		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενοι agathopoiēsómenoi	ᾰ̓γᾰθοποιησόμεναι agathopoiēsómenai	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ agathopoiēsómena
Genitive		ᾰ̓γᾰθοποιησομένου agathopoiēsoménou	ᾰ̓γᾰθοποιησομένης agathopoiēsoménēs	ᾰ̓γᾰθοποιησομένου agathopoiēsoménou		ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν agathopoiēsoménoin	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναιν agathopoiēsoménain	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν agathopoiēsoménoin		ᾰ̓γᾰθοποιησομένων agathopoiēsoménōn	ᾰ̓γᾰθοποιησομένων agathopoiēsoménōn	ᾰ̓γᾰθοποιησομένων agathopoiēsoménōn
Dative		ᾰ̓γᾰθοποιησομένῳ agathopoiēsoménōi	ᾰ̓γᾰθοποιησομένῃ agathopoiēsoménēi	ᾰ̓γᾰθοποιησομένῳ agathopoiēsoménōi		ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν agathopoiēsoménoin	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναιν agathopoiēsoménain	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν agathopoiēsoménoin		ᾰ̓γᾰθοποιησομένοις agathopoiēsoménois	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναις agathopoiēsoménais	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοις agathopoiēsoménois
Accusative		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον agathopoiēsómenon	ᾰ̓γᾰθοποιησομένην agathopoiēsoménēn	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον agathopoiēsómenon		ᾰ̓γᾰθοποιησομένω agathopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ agathopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω agathopoiēsoménō		ᾰ̓γᾰθοποιησομένους agathopoiēsoménous	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱς agathopoiēsoménās	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ agathopoiēsómena
Vocative		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενε agathopoiēsómene	ᾰ̓γᾰθοποιησομένη agathopoiēsoménē	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον agathopoiēsómenon		ᾰ̓γᾰθοποιησομένω agathopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ agathopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω agathopoiēsoménō		ᾰ̓γᾰθοποιησόμενοι agathopoiēsómenoi	ᾰ̓γᾰθοποιησόμεναι agathopoiēsómenai	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ agathopoiēsómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ᾰ̓γᾰθοποιησομένως agathopoiēsoménōs				ᾰ̓γᾰθοποιησομενώτερος agathopoiēsomenṓteros				ᾰ̓γᾰθοποιησομενώτᾰτος agathopoiēsomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος; ᾰ̓γᾰθοποιησομένη; ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον (Attic)