διεφθαρμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of διαφθείρομαι (diaftheíromai), passive voice of διαφθείρω (diaftheíro). Learnedly, from Ancient Greek διεφθαρμένος (diephtharménos, “destroyed”) & semantic loan from French corrompu.^[1] Morphologically, from δι- (δια-) (di- (dia-)) + the ancient participle ἐφθαρμένος (ephtharménos), modern φθαρμένος (ftharménos, “worn out”) and formal εφθαρμένος (eftharménos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.e.fθaɾˈme.nos/
• Hyphenation: δι‧ε‧φθαρ‧μέ‧νος

Participle

διεφθαρμένος • (dieftharménos) m (feminine διεφθαρμένη, neuter διεφθαρμένο)

1. corrupt

Declension

Declension of διεφθαρμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	διεφθαρμένος (dieftharménos)	διεφθαρμένη (dieftharméni)	διεφθαρμένο (dieftharméno)		διεφθαρμένοι (dieftharménoi)	διεφθαρμένες (dieftharménes)	διεφθαρμένα (dieftharména)
genitive	διεφθαρμένου (dieftharménou)	διεφθαρμένης (dieftharménis)	διεφθαρμένου (dieftharménou)		διεφθαρμένων (dieftharménon)	διεφθαρμένων (dieftharménon)	διεφθαρμένων (dieftharménon)
accusative	διεφθαρμένο (dieftharméno)	διεφθαρμένη (dieftharméni)	διεφθαρμένο (dieftharméno)		διεφθαρμένους (dieftharménous)	διεφθαρμένες (dieftharménes)	διεφθαρμένα (dieftharména)
vocative	διεφθαρμένε (dieftharméne)	διεφθαρμένη (dieftharméni)	διεφθαρμένο (dieftharméno)		διεφθαρμένοι (dieftharménoi)	διεφθαρμένες (dieftharménes)	διεφθαρμένα (dieftharména)

Related terms

• see: διαφθείρω (diaftheíro, “corrupt”) & φθείρω (ftheíro, “wear out”)

See also

• φθαρμένος (ftharménos, “worn out”) & εφθαρμένος (eftharménos) (formal)
• παρεφθαρμένος (pareftharménos)

References

1. διεφθαρμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language