zmartwiony

Polish

Etymology

From zmartwić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /zmarˈtfjɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: zmar‧twio‧ny

Adjective

zmartwiony (comparative bardziej zmartwiony, superlative najbardziej zmartwiony, no derived adverb)

1. worried
2. upset (distressed, unhappy)

Declension

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zmartwiony		zmartwiona	zmartwione	zmartwieni	zmartwione
genitive	zmartwionego		zmartwionej	zmartwionego	zmartwionych
dative	zmartwionemu		zmartwionej	zmartwionemu	zmartwionym
accusative	zmartwionego	zmartwiony	zmartwioną	zmartwione	zmartwionych	zmartwione
instrumental	zmartwionym		zmartwioną	zmartwionym	zmartwionymi
locative	zmartwionym		zmartwionej	zmartwionym	zmartwionych

Declension of zmartwiony (hard)

Participle

zmartwiony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of zmartwić

Further reading

• zmartwiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zmartwiony in Polish dictionaries at PWN