zaklepać

From za- +‎ klepać.

zaklepać pf (imperfective zaklepywać)

(transitive) to have flatten out by patting
(transitive, colloquial) to have dibs on someone or something [with accusative ‘on who or what’]
(transitive, colloquial, in hide and go seek) to touch someone to show that one has found the hider
(reflexive with się, colloquial, in hide and go seek) to come out of one's hiding spot

More information Conjugation of pf, person ...

Conjugation of zaklepać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaklepać
future tense	1^st	zaklepię			zaklepiemy
	2^nd	zaklepiesz			zaklepiecie
	3^rd	zaklepie			zaklepią
	impersonal	zaklepie się
past tense	1^st	zaklepałem, -(e)m zaklepał	zaklepałam, -(e)m zaklepała	zaklepałom, -(e)m zaklepało	zaklepaliśmy, -(e)śmy zaklepali	zaklepałyśmy, -(e)śmy zaklepały
	2^nd	zaklepałeś, -(e)ś zaklepał	zaklepałaś, -(e)ś zaklepała	zaklepałoś, -(e)ś zaklepało	zaklepaliście, -(e)ście zaklepali	zaklepałyście, -(e)ście zaklepały
	3^rd	zaklepał	zaklepała	zaklepało	zaklepali	zaklepały
	impersonal	zaklepano
conditional	1^st	zaklepałbym, bym zaklepał	zaklepałabym, bym zaklepała	zaklepałobym, bym zaklepało	zaklepalibyśmy, byśmy zaklepali	zaklepałybyśmy, byśmy zaklepały
	2^nd	zaklepałbyś, byś zaklepał	zaklepałabyś, byś zaklepała	zaklepałobyś, byś zaklepało	zaklepalibyście, byście zaklepali	zaklepałybyście, byście zaklepały
	3^rd	zaklepałby, by zaklepał	zaklepałaby, by zaklepała	zaklepałoby, by zaklepało	zaklepaliby, by zaklepali	zaklepałyby, by zaklepały
	impersonal	zaklepano by
imperative	1^st	niech zaklepię			zaklepmy
	2^nd	zaklep			zaklepcie
	3^rd	niech zaklepie			niech zaklepią
passive adjectival participle		zaklepany	zaklepana	zaklepane	zaklepani	zaklepane
anterior adverbial participle		zaklepawszy
verbal noun		zaklepanie

Close

Polish