wyznaczyć

From wy- +‎ znaczyć.

wyznaczyć pf (imperfective wyznaczać)

(transitive) to assign, to nominate, to name (designate for a role)
(transitive) to demarcate, to mark out
(transitive) to schedule, to fix, to allot (assign time for a particular purpose)
(transitive) to determine, to evaluate

More information Conjugation of pf, person ...

Conjugation of wyznaczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyznaczyć
future tense	1^st	wyznaczę			wyznaczymy
	2^nd	wyznaczysz			wyznaczycie
	3^rd	wyznaczy			wyznaczą
	impersonal	wyznaczy się
past tense	1^st	wyznaczyłem, -(e)m wyznaczył	wyznaczyłam, -(e)m wyznaczyła	wyznaczyłom, -(e)m wyznaczyło	wyznaczyliśmy, -(e)śmy wyznaczyli	wyznaczyłyśmy, -(e)śmy wyznaczyły
	2^nd	wyznaczyłeś, -(e)ś wyznaczył	wyznaczyłaś, -(e)ś wyznaczyła	wyznaczyłoś, -(e)ś wyznaczyło	wyznaczyliście, -(e)ście wyznaczyli	wyznaczyłyście, -(e)ście wyznaczyły
	3^rd	wyznaczył	wyznaczyła	wyznaczyło	wyznaczyli	wyznaczyły
	impersonal	wyznaczono
conditional	1^st	wyznaczyłbym, bym wyznaczył	wyznaczyłabym, bym wyznaczyła	wyznaczyłobym, bym wyznaczyło	wyznaczylibyśmy, byśmy wyznaczyli	wyznaczyłybyśmy, byśmy wyznaczyły
	2^nd	wyznaczyłbyś, byś wyznaczył	wyznaczyłabyś, byś wyznaczyła	wyznaczyłobyś, byś wyznaczyło	wyznaczylibyście, byście wyznaczyli	wyznaczyłybyście, byście wyznaczyły
	3^rd	wyznaczyłby, by wyznaczył	wyznaczyłaby, by wyznaczyła	wyznaczyłoby, by wyznaczyło	wyznaczyliby, by wyznaczyli	wyznaczyłyby, by wyznaczyły
	impersonal	wyznaczono by
imperative	1^st	niech wyznaczę			wyznaczmy
	2^nd	wyznacz			wyznaczcie
	3^rd	niech wyznaczy			niech wyznaczą
passive adjectival participle		wyznaczony	wyznaczona	wyznaczone	wyznaczeni	wyznaczone
anterior adverbial participle		wyznaczywszy
verbal noun		wyznaczenie

Close

Polish