wydalić

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘˈda.lit͡ɕ/

• (Lesser Poland):
  • (Lasovia) IPA^(key): /vɘˈda.lit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: wy‧da‧lić

Etymology 1

From wy- +‎ dal +‎ -ić.

Verb

wydalić pf (imperfective wydalać)

1. (ambitransitive) to excrete, egest

   Synonym: wydzielać

2. (transitive) to expel, discharge
3. (transitive) to banish

Conjugation

Conjugation of wydalić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydalić
present tense	1st	wydalę			wydalimy
	2nd	wydalisz			wydalicie
	3rd	wydali			wydalą
	impersonal	wydali się
past tense	1st	wydaliłem, -(e)m wydalił	wydaliłam, -(e)m wydaliła	wydaliłom, -(e)m wydaliło	wydaliliśmy, -(e)śmy wydalili	wydaliłyśmy, -(e)śmy wydaliły
	2nd	wydaliłeś, -(e)ś wydalił	wydaliłaś, -(e)ś wydaliła	wydaliłoś, -(e)ś wydaliło	wydaliliście, -(e)ście wydalili	wydaliłyście, -(e)ście wydaliły
	3rd	wydalił	wydaliła	wydaliło	wydalili	wydaliły
	impersonal	wydalono
future tense	1st	będę wydalił, będę wydalić	będę wydaliła, będę wydalić	będę wydaliło, będę wydalić	będziemy wydalili, będziemy wydalić	będziemy wydaliły, będziemy wydalić
	2nd	będziesz wydalił, będziesz wydalić	będziesz wydaliła, będziesz wydalić	będziesz wydaliło, będziesz wydalić	będziecie wydalili, będziecie wydalić	będziecie wydaliły, będziecie wydalić
	3rd	będzie wydalił, będzie wydalić	będzie wydaliła, będzie wydalić	będzie wydaliło, będzie wydalić	będą wydalili, będą wydalić	będą wydaliły, będą wydalić
	impersonal	będzie wydalić się
conditional	1st	wydaliłbym, bym wydalił	wydaliłabym, bym wydaliła	wydaliłobym, bym wydaliło	wydalilibyśmy, byśmy wydalili	wydaliłybyśmy, byśmy wydaliły
	2nd	wydaliłbyś, byś wydalił	wydaliłabyś, byś wydaliła	wydaliłobyś, byś wydaliło	wydalilibyście, byście wydalili	wydaliłybyście, byście wydaliły
	3rd	wydaliłby, by wydalił	wydaliłaby, by wydaliła	wydaliłoby, by wydaliło	wydaliliby, by wydalili	wydaliłyby, by wydaliły
	impersonal	wydalono by
imperative	1st	niech wydalę			wydalmy
	2nd	wydal			wydalcie
	3rd	niech wydali			niech wydalą
active adjectival participle		wydalący	wydaląca	wydalące	wydalący	wydalące
contemporary adverbial participle		wydaląc
verbal noun		wydalenie

Related terms

(adjective):

• wydalniczy

(nouns):

• wydalanie
• wydalina

Etymology 2

From wydołać +‎ -ić.

Verb

wydalić pf

1. (intransitive, Lasovia) Synonym of wydołać

Further reading

• wydalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wydalić in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1865) “wydalić”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 266