wwieźć

From w- +‎ wieźć.

wwieźć pf (imperfective wwozić)

(transitive, automotive, transport) to bring in (to move something or someone inside something or on top of something)

More information Conjugation of pf, person ...

Conjugation of wwieźć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wwieźć
future tense	1^st	wwiozę			wwieziemy
	2^nd	wwieziesz			wwieziecie
	3^rd	wwiezie			wwiozą
	impersonal	wwiezie się
past tense	1^st	wwiozłem, -(e)m wwiózł	wwiozłam, -(e)m wwiozła	wwiozłom, -(e)m wwiozło	wwieźliśmy, -(e)śmy wwieźli	wwiozłyśmy, -(e)śmy wwiozły
	2^nd	wwiozłeś, -(e)ś wwiózł	wwiozłaś, -(e)ś wwiozła	wwiozłoś, -(e)ś wwiozło	wwieźliście, -(e)ście wwieźli	wwiozłyście, -(e)ście wwiozły
	3^rd	wwiózł	wwiozła	wwiozło	wwieźli	wwiozły
	impersonal	wwieziono
conditional	1^st	wwiózłbym, bym wwiózł	wwiozłabym, bym wwiozła	wwiozłobym, bym wwiozło	wwieźlibyśmy, byśmy wwieźli	wwiozłybyśmy, byśmy wwiozły
	2^nd	wwiózłbyś, byś wwiózł	wwiozłabyś, byś wwiozła	wwiozłobyś, byś wwiozło	wwieźlibyście, byście wwieźli	wwiozłybyście, byście wwiozły
	3^rd	wwiózłby, by wwiózł	wwiozłaby, by wwiozła	wwiozłoby, by wwiozło	wwieźliby, by wwieźli	wwiozłyby, by wwiozły
	impersonal	wwieziono by
imperative	1^st	niech wwiozę			wwieźmy
	2^nd	wwieź			wwieźcie
	3^rd	niech wwiezie			niech wwiozą
passive adjectival participle		wwieziony	wwieziona	wwiezione	wwiezieni	wwiezione
anterior adverbial participle		wwiózłszy
verbal noun		wwiezienie

Close

adjective

noun

Polish