vervangen

Dutch

Etymology

From ver- +‎ vangen.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈvɑŋə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɑŋən

Verb

vervangen

1. to replace, substitute

Conjugation

Conjugation of vervangen (strong class 7, prefixed)
infinitive	vervangen
past singular	verving
past participle	vervangen
infinitive	vervangen
gerund	vervangen n
	present tense	past tense
1st person singular	vervang	verving
2nd person sing. (jij)	vervangt, vervang2	verving
2nd person sing. (u)	vervangt	verving
2nd person sing. (gij)	vervangt	vervingt
3rd person singular	vervangt	verving
plural	vervangen	vervingen
subjunctive sing.1	vervange	vervinge
subjunctive plur.1	vervangen	vervingen
imperative sing.	vervang
imperative plur.1	vervangt
participles	vervangend	vervangen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• vervangbaar
• vervanger
• vervanging

Descendants

• Afrikaans: vervang

Participle

vervangen

1. past participle of vervangen

Declension

Declension of vervangen
uninflected	vervangen
inflected	vervangen
		positive
predicative/adverbial		vervangen
indefinite	m./f. sing.	vervangen
	n. sing.	vervangen
	plural	vervangen
definite		vervangen
partitive		vervangens