vergrijzen

Dutch

Etymology

From grijs +‎ ver- -en.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛi̯zən

Verb

vergrijzen

1. (ambitransitive) to grey (make or become grey)
2. (ambitransitive, of a population) to age

Conjugation

Conjugation of vergrijzen (weak, prefixed)
infinitive	vergrijzen
past singular	vergrijsde
past participle	vergrijsd
infinitive	vergrijzen
gerund	vergrijzen n
	present tense	past tense
1st person singular	vergrijs	vergrijsde
2nd person sing. (jij)	vergrijst, vergrijs2	vergrijsde
2nd person sing. (u)	vergrijst	vergrijsde
2nd person sing. (gij)	vergrijst	vergrijsde
3rd person singular	vergrijst	vergrijsde
plural	vergrijzen	vergrijsden
subjunctive sing.1	vergrijze	vergrijsde
subjunctive plur.1	vergrijzen	vergrijsden
imperative sing.	vergrijs
imperative plur.1	vergrijst
participles	vergrijzend	vergrijsd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• vergrijzing