uczony

See also: uczōny and ùczony

Old Polish

Etymology

From uczyć +‎ -ony. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ut͡ʃʲɔnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ut͡ʃʲɔnɨ/

Noun

uczony m animacy unattested

1. (relational, religion) Levi (belonging to the tribe of Levi, dedicated to the service of the altar among the Jews)
   • 1930 [c. 1455], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 29, 25:

     Vstauil vczone (Levitas) w domv bozem

     [Ustawil uczone (Levitas) w domu bożem]

2. (nominalized, attested in Greater Poland) writer, scribe; scholar
   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{, ,} , Lubin, page 194:

     Vczoni literatus (ubi est litteratus? Is 33, 18)

     [Uczony literatus (ubi est litteratus? Is 33, 18)]

Participle

uczony

1. masculine singular passive adjectival participle of uczyć
   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 36, 2:

     Gdisz wezwal ge Moyszesz a kaszdego møsza uczonego (omnem eruditum virum)

     [Gdyż wezwał je Mojżesz a każdego męża uczonego (omnem eruditum virum)]

Derived terms

nouns

• uczony w zakonie

Descendants

• Polish: uczony
• Silesian: uczōny

References

• Boryś, Wiesław (2005) “uczyć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “uczyć”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “uczony”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN