stobh

See also: stòbh

Irish

Etymology

Borrowed from English stew.

Verb

stobh (present analytic stobhann, future analytic stobhfaidh, verbal noun stobhadh, past participle stofa)

1. (cooking) stew

Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	stobhaim	stobhann tú; stobhair†	stobhann sé, sí	stobhaimid	stobhann sibh	stobhann siad; stobhaid†	a stobhann; a stobhas	stobhtar
	past	stobh mé; stobhas	stobh tú; stobhais	stobh sé, sí	stobhamar; stobh muid	stobh sibh; stobhabhair	stobh siad; stobhadar	a stobh / ar stobh*	stobhadh
	past habitual	stobhainn	stobhtá	stobhadh sé, sí	stobhaimis; stobhadh muid	stobhadh sibh	stobhaidís; stobhadh siad	a stobhadh / a stobhadh*	stobhtaí
future		stobhfaidh mé; stobhfad	stobhfaidh tú; stobhfair†	stobhfaidh sé, sí	stobhfaimid; stobhfaidh muid	stobhfaidh sibh	stobhfaidh siad; stobhfaid†	a stobhfaidh; a stobhfas	stobhfar
conditional		stobhfainn	stobhfá	stobhfadh sé, sí	stobhfaimis; stobhfadh muid	stobhfadh sibh	stobhfaidís; stobhfadh siad	a stobhfadh / a stobhfadh*	stobhfaí
subjunctive	present	go stobha mé; go stobhad†	go stobha tú; go stobhair†	go stobha sé, sí	go stobhaimid; go stobha muid	go stobha sibh	go stobha siad; go stobhaid†	—	go stobhtar
	past	dá stobhainn	dá stobhtá	dá stobhadh sé, sí	dá stobhaimis; dá stobhadh muid	dá stobhadh sibh	dá stobhaidís; dá stobhadh siad	—	dá stobhtaí
imperative		stobhaim	stobh	stobhadh sé, sí	stobhaimis	stobhaigí; stobhaidh†	stobhaidís	—	stobhtar
verbal noun		stobhadh
past participle		stofa

conjugation of stobh (first conjugation – A)

* indirect relative
† archaic or dialect form

Derived terms

• stobhach m (“stew”)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “stobh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN