sprzeczać

Polish

Etymology

From s- +‎ przeczyć +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspʂɛ.t͡ʂat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂat͡ɕ
• Syllabification: sprze‧czać

Verb

sprzeczać impf (perfective posprzeczać)

1. (reflexive with się) to argue, to bicker, to fight, to quarrel, to quibble, to spar, to squabble, to stickle, to wrangle (to have an argument, a quarrel)

   Synonyms: kłócić się, spierać się

Conjugation

Conjugation of sprzeczać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sprzeczać
present tense	1st	sprzeczam			sprzeczamy
	2nd	sprzeczasz			sprzeczacie
	3rd	sprzecza			sprzeczają
	impersonal	sprzecza się
past tense	1st	sprzeczałem, -(e)m sprzeczał	sprzeczałam, -(e)m sprzeczała	sprzeczałom, -(e)m sprzeczało	sprzeczaliśmy, -(e)śmy sprzeczali	sprzeczałyśmy, -(e)śmy sprzeczały
	2nd	sprzeczałeś, -(e)ś sprzeczał	sprzeczałaś, -(e)ś sprzeczała	sprzeczałoś, -(e)ś sprzeczało	sprzeczaliście, -(e)ście sprzeczali	sprzeczałyście, -(e)ście sprzeczały
	3rd	sprzeczał	sprzeczała	sprzeczało	sprzeczali	sprzeczały
	impersonal	sprzeczano
future tense	1st	będę sprzeczał, będę sprzeczać	będę sprzeczała, będę sprzeczać	będę sprzeczało, będę sprzeczać	będziemy sprzeczali, będziemy sprzeczać	będziemy sprzeczały, będziemy sprzeczać
	2nd	będziesz sprzeczał, będziesz sprzeczać	będziesz sprzeczała, będziesz sprzeczać	będziesz sprzeczało, będziesz sprzeczać	będziecie sprzeczali, będziecie sprzeczać	będziecie sprzeczały, będziecie sprzeczać
	3rd	będzie sprzeczał, będzie sprzeczać	będzie sprzeczała, będzie sprzeczać	będzie sprzeczało, będzie sprzeczać	będą sprzeczali, będą sprzeczać	będą sprzeczały, będą sprzeczać
	impersonal	będzie sprzeczać się
conditional	1st	sprzeczałbym, bym sprzeczał	sprzeczałabym, bym sprzeczała	sprzeczałobym, bym sprzeczało	sprzeczalibyśmy, byśmy sprzeczali	sprzeczałybyśmy, byśmy sprzeczały
	2nd	sprzeczałbyś, byś sprzeczał	sprzeczałabyś, byś sprzeczała	sprzeczałobyś, byś sprzeczało	sprzeczalibyście, byście sprzeczali	sprzeczałybyście, byście sprzeczały
	3rd	sprzeczałby, by sprzeczał	sprzeczałaby, by sprzeczała	sprzeczałoby, by sprzeczało	sprzeczaliby, by sprzeczali	sprzeczałyby, by sprzeczały
	impersonal	sprzeczano by
imperative	1st	niech sprzeczam			sprzeczajmy
	2nd	sprzeczaj			sprzeczajcie
	3rd	niech sprzecza			niech sprzeczają
active adjectival participle		sprzeczający	sprzeczająca	sprzeczające	sprzeczający	sprzeczające
contemporary adverbial participle		sprzeczając
verbal noun		sprzeczanie

Derived terms

adjective

• bezsprzeczny

 

adverb

• bezsprzecznie

 

nouns

• bezsprzeczność
• sprzeczka

 

Further reading

• sprzeczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprzeczać in Polish dictionaries at PWN