skleić

Polish

Etymology

From s- +‎ kleić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsklɛ.it͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛit͡ɕ
• Syllabification: skle‧ić

Verb

skleić pf (imperfective sklejać)

1. (transitive) to glue together, to stick together

   Synonym: zlepić

2. (transitive, colloquial) to piece together, to cobble together
3. (reflexive with się) to become glued together, to stick to one another

Conjugation

Conjugation of skleić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skleić
future tense	1st	skleję			skleimy
	2nd	skleisz			skleicie
	3rd	sklei			skleją
	impersonal	sklei się
past tense	1st	skleiłem, -(e)m skleił	skleiłam, -(e)m skleiła	skleiłom, -(e)m skleiło	skleiliśmy, -(e)śmy skleili	skleiłyśmy, -(e)śmy skleiły
	2nd	skleiłeś, -(e)ś skleił	skleiłaś, -(e)ś skleiła	skleiłoś, -(e)ś skleiło	skleiliście, -(e)ście skleili	skleiłyście, -(e)ście skleiły
	3rd	skleił	skleiła	skleiło	skleili	skleiły
	impersonal	sklejono
conditional	1st	skleiłbym, bym skleił	skleiłabym, bym skleiła	skleiłobym, bym skleiło	skleilibyśmy, byśmy skleili	skleiłybyśmy, byśmy skleiły
	2nd	skleiłbyś, byś skleił	skleiłabyś, byś skleiła	skleiłobyś, byś skleiło	skleilibyście, byście skleili	skleiłybyście, byście skleiły
	3rd	skleiłby, by skleił	skleiłaby, by skleiła	skleiłoby, by skleiło	skleiliby, by skleili	skleiłyby, by skleiły
	impersonal	sklejono by
imperative	1st	niech skleję			sklejmy
	2nd	sklej			sklejcie
	3rd	niech sklei			niech skleją
passive adjectival participle		sklejony	sklejona	sklejone	sklejeni	sklejone
anterior adverbial participle		skleiwszy
verbal noun		sklejenie

Further reading

• skleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skleić in Polish dictionaries at PWN