roztrzepaniec

Polish

Etymology

From roztrzepać +‎ -aniec.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.tʂɛˈpa.ɲɛt͡s/
• Rhymes: -aɲɛt͡s
• Syllabification: roz‧trze‧pa‧niec

Noun

roztrzepaniec m pers

1. scatterbrain (absent-minded person)

Declension

	singular	plural
nominative	roztrzepaniec	roztrzepańcy/roztrzepańce (deprecative)
genitive	roztrzepańca	roztrzepańców
dative	roztrzepańcowi	roztrzepańcom
accusative	roztrzepańca	roztrzepańców
instrumental	roztrzepańcem	roztrzepańcami
locative	roztrzepańcu	roztrzepańcach
vocative	roztrzepańcze	roztrzepańcy

Declension of roztrzepaniec

Further reading

• roztrzepaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• roztrzepaniec in Polish dictionaries at PWN