rozgraniczyć

Polish

Etymology

From roz- +‎ graniczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.ɡraˈɲi.t͡ʂɘt͡ɕ/
• Rhymes: -it͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: roz‧gra‧ni‧czyć

Verb

rozgraniczyć pf (imperfective rozgraniczać)

1. (transitive) to delimit, to demarcate (to mark or fix the limits of)

   Synonym: wytyczyć

2. (transitive) to delimit, to separate, to split

   Synonym: odgraniczyć

3. (transitive) to differentiate, to demarcate (to perceive the difference)

   Synonym: rozróżnić

Conjugation

Conjugation of rozgraniczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozgraniczyć
future tense	1st	rozgraniczę			rozgraniczymy
	2nd	rozgraniczysz			rozgraniczycie
	3rd	rozgraniczy			rozgraniczą
	impersonal	rozgraniczy się
past tense	1st	rozgraniczyłem, -(e)m rozgraniczył	rozgraniczyłam, -(e)m rozgraniczyła	rozgraniczyłom, -(e)m rozgraniczyło	rozgraniczyliśmy, -(e)śmy rozgraniczyli	rozgraniczyłyśmy, -(e)śmy rozgraniczyły
	2nd	rozgraniczyłeś, -(e)ś rozgraniczył	rozgraniczyłaś, -(e)ś rozgraniczyła	rozgraniczyłoś, -(e)ś rozgraniczyło	rozgraniczyliście, -(e)ście rozgraniczyli	rozgraniczyłyście, -(e)ście rozgraniczyły
	3rd	rozgraniczył	rozgraniczyła	rozgraniczyło	rozgraniczyli	rozgraniczyły
	impersonal	rozgraniczono
conditional	1st	rozgraniczyłbym, bym rozgraniczył	rozgraniczyłabym, bym rozgraniczyła	rozgraniczyłobym, bym rozgraniczyło	rozgraniczylibyśmy, byśmy rozgraniczyli	rozgraniczyłybyśmy, byśmy rozgraniczyły
	2nd	rozgraniczyłbyś, byś rozgraniczył	rozgraniczyłabyś, byś rozgraniczyła	rozgraniczyłobyś, byś rozgraniczyło	rozgraniczylibyście, byście rozgraniczyli	rozgraniczyłybyście, byście rozgraniczyły
	3rd	rozgraniczyłby, by rozgraniczył	rozgraniczyłaby, by rozgraniczyła	rozgraniczyłoby, by rozgraniczyło	rozgraniczyliby, by rozgraniczyli	rozgraniczyłyby, by rozgraniczyły
	impersonal	rozgraniczono by
imperative	1st	niech rozgraniczę			rozgraniczmy
	2nd	rozgranicz			rozgraniczcie
	3rd	niech rozgraniczy			niech rozgraniczą
passive adjectival participle		rozgraniczony	rozgraniczona	rozgraniczone	rozgraniczeni	rozgraniczone
anterior adverbial participle		rozgraniczywszy
verbal noun		rozgraniczenie

Further reading

• rozgraniczyć in Polish dictionaries at PWN