praeclusus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praeclūdō.

Participle

praeclūsus (feminine praeclūsa, neuter praeclūsum); first/second-declension participle

1. blocked, closed

Declension

First/second-declension adjective.

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	praeclūsus	praeclūsa	praeclūsum		praeclūsī	praeclūsae	praeclūsa
genitive	praeclūsī	praeclūsae	praeclūsī		praeclūsōrum	praeclūsārum	praeclūsōrum
dative	praeclūsō	praeclūsae	praeclūsō		praeclūsīs
accusative	praeclūsum	praeclūsam	praeclūsum		praeclūsōs	praeclūsās	praeclūsa
ablative	praeclūsō	praeclūsā	praeclūsō		praeclūsīs
vocative	praeclūse	praeclūsa	praeclūsum		praeclūsī	praeclūsae	praeclūsa

References

• “praeclusus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “praeclusus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• praeclusus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.