odsunąć

From od- +‎ sunąć.

odsunąć pf (imperfective odsuwać)

(transitive) to move away, to pull away [with od (+ genitive) ‘from something/somewhere’]
(transitive) to freeze out, to exclude
(reflexive with się) to pull away, to back off

More information Conjugation of pf, person ...

Conjugation of odsunąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odsunąć
future tense	1^st	odsunę			odsuniemy
	2^nd	odsuniesz			odsuniecie
	3^rd	odsunie			odsuną
	impersonal	odsunie się
past tense	1^st	odsunąłem, -(e)m odsunął	odsunęłam, -(e)m odsunęła	odsunęłom, -(e)m odsunęło	odsunęliśmy, -(e)śmy odsunęli	odsunęłyśmy, -(e)śmy odsunęły
	2^nd	odsunąłeś, -(e)ś odsunął	odsunęłaś, -(e)ś odsunęła	odsunęłoś, -(e)ś odsunęło	odsunęliście, -(e)ście odsunęli	odsunęłyście, -(e)ście odsunęły
	3^rd	odsunął	odsunęła	odsunęło	odsunęli	odsunęły
	impersonal	odsunięto
conditional	1^st	odsunąłbym, bym odsunął	odsunęłabym, bym odsunęła	odsunęłobym, bym odsunęło	odsunęlibyśmy, byśmy odsunęli	odsunęłybyśmy, byśmy odsunęły
	2^nd	odsunąłbyś, byś odsunął	odsunęłabyś, byś odsunęła	odsunęłobyś, byś odsunęło	odsunęlibyście, byście odsunęli	odsunęłybyście, byście odsunęły
	3^rd	odsunąłby, by odsunął	odsunęłaby, by odsunęła	odsunęłoby, by odsunęło	odsunęliby, by odsunęli	odsunęłyby, by odsunęły
	impersonal	odsunięto by
imperative	1^st	niech odsunę			odsuńmy
	2^nd	odsuń			odsuńcie
	3^rd	niech odsunie			niech odsuną
passive adjectival participle		odsunięty	odsunięta	odsunięte	odsunięci	odsunięte
anterior adverbial participle		odsunąwszy
verbal noun		odsunięcie

Close

Polish