maritimus
From Wiktionary, the free dictionary
Latin
Alternative forms
Etymology
Derived from mare (“sea”). Compare fīnitimus, lēgitimus.
This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /maˈri.ti.mus/, [mäˈrɪt̪ɪmʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /maˈri.ti.mus/, [mäˈriːt̪imus]
Adjective
maritimus (feminine maritima, neuter maritimum); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to the sea; marine, maritime.
- (figuratively) changeable, inconstant
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | maritimus | maritima | maritimum | maritimī | maritimae | maritima | |
genitive | maritimī | maritimae | maritimī | maritimōrum | maritimārum | maritimōrum | |
dative | maritimō | maritimae | maritimō | maritimīs | |||
accusative | maritimum | maritimam | maritimum | maritimōs | maritimās | maritima | |
ablative | maritimō | maritimā | maritimō | maritimīs | |||
vocative | maritime | maritima | maritimum | maritimī | maritimae | maritima |
Synonyms
Related terms
Descendants
References
- “maritimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “maritimus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- maritimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- the alternation of tides: aestus maritimi mutuo accedentes et recedentes (N. D. 2. 53. 132)
- geographical knowledge: regionum terrestrium aut maritimarum scientia
- a seaport town: oppidum maritimum
- to have a powerful navy: rebus maritimis multum valere
- the alternation of tides: aestus maritimi mutuo accedentes et recedentes (N. D. 2. 53. 132)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.