Pronunciation
- IPA(key): /ˌmɑŋˈkeː.rə(n)/
- Hyphenation: man‧ke‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
mankeren
- (impersonal, intransitive) to be sick, to ail [with aan or met ‘with’]
Iets mankeerde aan de kinderen op de slaapzaal, die allemaal moesten overgeven.- The children in the dormitory, who all had to vomit, had some illness.
- (impersonal, intransitive) to be amiss, to be wrong [with aan or met ‘with’]
Wat mankeert er met jou, honneponnetje?- What′s wrong with you, honeybun?
- (impersonal, intransitive) to lack, to be missing [with aan or met ‘with’]
Het mankeert hun aan een goed leerboek.- They lack a good textbook.
- (transitive) to have an ailment or problem
Hij mankeert veel.- There's a lot wrong with him.
- (literally, “He has many defects.”)
Deze hond mankeert iets aan zijn staart.- This dog has a condition in his tail. (not an innuendo)
Conjugation
More information Conjugation of (weak), infinitive ...
Close
Descendants
- Afrikaans: makeer
- Negerhollands: mankeer
- → Caribbean Javanese: mangkir
- → Indonesian: mangkir
- → Sranan Tongo: mankeri
- → Aukan: mankei
- →? Saramaccan: mankeri, makéi
- → West Frisian: mankeare