magnar

From Wiktionary, the free dictionary

See also: Magnar

Venetan

Etymology

From Vulgar Latin *mandicāre, from Latin manducāre. Compare Lombard, Corsican, and Istriot magnà, cf. also Italian mangiare.

Verb

magnar

  1. (transitive) to eat

Conjugation

* Venetan conjugation varies from one region to another. Hence, the following conjugation should be considered as typical, not as exhaustive.

More information infinitive, auxiliary verb ...
infinitive magnar
auxiliary verb aver gerund magnando
past participle magnà
person singular plural
first second third first second third
indicative mi ti eło / eła noialtri / noialtre voialtri / voialtre łuri / łore
present magno (te) magni (el/ła) magna magnémo, magnòn magné (i/łe) magna
imperfect magnava (te) magnavi (el/ła) magnava magnàvimo magnavi (i/łe) magnava
future magnarò (te) magnarè (el/ła) magnarà magnarémo magnarè (i/łe) magnarà
conditional magnarìa (te) magnarisi (el/ła) magnarìa magnarìsimo magnarisi (i/łe) magnarìa
subjunctive che mi che ti che eło / eła che noialtri / noialtre che voialtri / voialtre che łuri / łore
present magne, magna (te) magni (el/ła) magne, (el/ła) magna magnémo, magnone magné (i/łe) magne, (i/łe) magna
imperfect magnase (te) magnasi (el/ła) magnase magnàsimo magnasi (i/łe) magnase
imperative ti eło / eła noialtri / noialtre voialtri / voialtre łuri / łore
(te) magna (el/ła) magna, (el/ła) magne magnémo magné (i/łe) magna, (i/łe) magne
Close

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.