kobiecić

Polish

Etymology

From kobieta +‎ -ić.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /kɔˈbjɛ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

kobiecić impf (perfective okobiecić)

1. (reflexive with się, Chełmno) Synonym of żenić się

Further reading

• Gustaw Pobłocki (1887) “kobiecić”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 133