kęs

See also: Appendix:Variations of "kes"

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kęs, from Proto-Slavic *kǫsъ. Doublet of kuc, kuks, and kusy.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈkɛw̃s/, /ˈkɛns/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈkɛw̃s/, /ˈkɛns/
• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈkɛw̃s], [ˈkɛns]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛw̃s
• Syllabification: kęs

Noun

kęs m inan (diminutive kąsek, augmentative kęsisko)

1. bite, mouthful, morsel, piece
2. (metallurgy) billet

Declension

	singular	plural
nominative	kęs	kęsy
genitive	kęsa	kęsów
dative	kęsowi	kęsom
accusative	kęs	kęsy
instrumental	kęsem	kęsami
locative	kęsie	kęsach
vocative	kęsie	kęsy

Declension of kęs

Related terms

nouns

• część

 

verbs

• kąsać impf

 

Conjunction

kęs

1. (Far Masovian) Synonym of ledwie

   Kęs w ogień za nio nie polece. (Far Masovian) ― I won't just go into the fire after her.

2. (Przemyśl) Synonym of o mało

   Kęs się nie zagubi. (Przemyśl) ― He'll barely not get lost.

Further reading

• kęs in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kęs in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “kęs”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 110
• Aleksander Saloni (1899) “kęs”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 239