gramatyka

See also: gramatyką

Polish

Etymology 1

Learned borrowing from Latin grammatica. Doublet of grymuar.

Pronunciation

• IPA^(key): (prescriptive) /ɡraˈma.tɘ.ka/, (colloquial) /ɡra.maˈtɘ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɘka, -ɘka
• Syllabification: gra‧ma‧ty‧ka

Noun

gramatyka f

1. (grammar) grammar (rules for speaking and writing a language)

Declension

	singular	plural
nominative	gramatyka	gramatyki
genitive	gramatyki	gramatyk
dative	gramatyce	gramatykom
accusative	gramatykę	gramatyki
instrumental	gramatyką	gramatykami
locative	gramatyce	gramatykach
vocative	gramatyko	gramatyki

Declension of gramatyka

Derived terms

adjectives

• agramatyczny
• gramatyczny
• niegramatyczny

 

adverbs

• gramatycznie
• niegramatycznie

 

nouns

• gramatyczność
• niegramatyczność

 

Related terms

nouns

• agramatyzm
• gramatyk

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡra.maˈtɘ.ka/
• Rhymes: -ɘka
• Syllabification: gra‧ma‧ty‧ka

Noun

gramatyka

1. genitive/accusative singular of gramatyk

Further reading

• gramatyka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gramatyka in Polish dictionaries at PWN