flamboyant
From Wiktionary, the free dictionary
From Wiktionary, the free dictionary
Borrowed from French flamboyant (“flaming, wavy”), participle of flamboyer (“to flame”), from Old French flamboier, from flambe (“flame”). The architectural style derives its name from the flame-like shapes in the tracery.
Audio (General Australian): | (file) |
flamboyant (comparative more flamboyant, superlative most flamboyant)
|
|
flamboyant (plural flamboyants)
|
Borrowed from French flamboyant (“flaming, wavy”), present participle of flamboyer (“to flame, blaze”).
flamboyant
Inflection of flamboyant | |||
---|---|---|---|
Positive | Comparative | Superlative | |
Indefinte common singular | flamboyant | — | —2 |
Indefinite neuter singular | flamboyant | — | —2 |
Plural | flamboyante | — | —2 |
Definite attributive1 | flamboyante | — | — |
1) When an adjective is applied predicatively to something definite, the corresponding "indefinite" form is used. 2) The "indefinite" superlatives may not be used attributively. |
flamboyant
flamboyant (feminine flamboyante, masculine plural flamboyants, feminine plural flamboyantes)
flamboyant m (plural flamboyants)
Borrowed from French flamboyant.
flamboyant (strong nominative masculine singular flamboyanter, comparative flamboyanter, superlative am flamboyantesten)
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist flamboyant | sie ist flamboyant | es ist flamboyant | sie sind flamboyant | |
strong declension (without article) |
nominative | flamboyanter | flamboyante | flamboyantes | flamboyante |
genitive | flamboyanten | flamboyanter | flamboyanten | flamboyanter | |
dative | flamboyantem | flamboyanter | flamboyantem | flamboyanten | |
accusative | flamboyanten | flamboyante | flamboyantes | flamboyante | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der flamboyante | die flamboyante | das flamboyante | die flamboyanten |
genitive | des flamboyanten | der flamboyanten | des flamboyanten | der flamboyanten | |
dative | dem flamboyanten | der flamboyanten | dem flamboyanten | den flamboyanten | |
accusative | den flamboyanten | die flamboyante | das flamboyante | die flamboyanten | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein flamboyanter | eine flamboyante | ein flamboyantes | (keine) flamboyanten |
genitive | eines flamboyanten | einer flamboyanten | eines flamboyanten | (keiner) flamboyanten | |
dative | einem flamboyanten | einer flamboyanten | einem flamboyanten | (keinen) flamboyanten | |
accusative | einen flamboyanten | eine flamboyante | ein flamboyantes | (keine) flamboyanten |
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist flamboyanter | sie ist flamboyanter | es ist flamboyanter | sie sind flamboyanter | |
strong declension (without article) |
nominative | flamboyanterer | flamboyantere | flamboyanteres | flamboyantere |
genitive | flamboyanteren | flamboyanterer | flamboyanteren | flamboyanterer | |
dative | flamboyanterem | flamboyanterer | flamboyanterem | flamboyanteren | |
accusative | flamboyanteren | flamboyantere | flamboyanteres | flamboyantere | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der flamboyantere | die flamboyantere | das flamboyantere | die flamboyanteren |
genitive | des flamboyanteren | der flamboyanteren | des flamboyanteren | der flamboyanteren | |
dative | dem flamboyanteren | der flamboyanteren | dem flamboyanteren | den flamboyanteren | |
accusative | den flamboyanteren | die flamboyantere | das flamboyantere | die flamboyanteren | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein flamboyanterer | eine flamboyantere | ein flamboyanteres | (keine) flamboyanteren |
genitive | eines flamboyanteren | einer flamboyanteren | eines flamboyanteren | (keiner) flamboyanteren | |
dative | einem flamboyanteren | einer flamboyanteren | einem flamboyanteren | (keinen) flamboyanteren | |
accusative | einen flamboyanteren | eine flamboyantere | ein flamboyanteres | (keine) flamboyanteren |
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist am flamboyantesten | sie ist am flamboyantesten | es ist am flamboyantesten | sie sind am flamboyantesten | |
strong declension (without article) |
nominative | flamboyantester | flamboyanteste | flamboyantestes | flamboyanteste |
genitive | flamboyantesten | flamboyantester | flamboyantesten | flamboyantester | |
dative | flamboyantestem | flamboyantester | flamboyantestem | flamboyantesten | |
accusative | flamboyantesten | flamboyanteste | flamboyantestes | flamboyanteste | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der flamboyanteste | die flamboyanteste | das flamboyanteste | die flamboyantesten |
genitive | des flamboyantesten | der flamboyantesten | des flamboyantesten | der flamboyantesten | |
dative | dem flamboyantesten | der flamboyantesten | dem flamboyantesten | den flamboyantesten | |
accusative | den flamboyantesten | die flamboyanteste | das flamboyanteste | die flamboyantesten | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein flamboyantester | eine flamboyanteste | ein flamboyantestes | (keine) flamboyantesten |
genitive | eines flamboyantesten | einer flamboyantesten | eines flamboyantesten | (keiner) flamboyantesten | |
dative | einem flamboyantesten | einer flamboyantesten | einem flamboyantesten | (keinen) flamboyantesten | |
accusative | einen flamboyantesten | eine flamboyanteste | ein flamboyantestes | (keine) flamboyantesten |
flamboyant m (plural flamboyants)