dziedziczny

Polish

Etymology

From dziedzic +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛˈd͡ʑit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: dzie‧dzicz‧ny

Adjective

dziedziczny (comparative bardziej dziedziczny, superlative najbardziej dziedziczny, derived adverb dziedzicznie)

1. (relational) hereditary, inheritable

Declension

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziedziczny		dziedziczna	dziedziczne	dziedziczni	dziedziczne
genitive	dziedzicznego		dziedzicznej	dziedzicznego	dziedzicznych
dative	dziedzicznemu		dziedzicznej	dziedzicznemu	dziedzicznym
accusative	dziedzicznego	dziedziczny	dziedziczną	dziedziczne	dziedzicznych	dziedziczne
instrumental	dziedzicznym		dziedziczną	dziedzicznym	dziedzicznymi
locative	dziedzicznym		dziedzicznej	dziedzicznym	dziedzicznych

Declension of dziedziczny (hard)

Derived terms

• dziedziczność

 

Related terms

• dziedzictwo
• dziedziczyć

 

Further reading

• dziedziczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziedziczny in Polish dictionaries at PWN