dziczeć

Polish

Etymology

From dziki +‎ -eć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑit͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: dzi‧czeć

Verb

dziczeć impf (perfective zdziczeć)

1. (intransitive, of animals and plants) to go feral, to run wild
2. (intransitive, of humans) to run wild (to lose the qualities of a civilised person)
3. (intransitive, of humans) to go bush (to revert to a feral nature; to shy away from people, to lose the ability to communicate with people)

Conjugation

Conjugation of dziczeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dziczeć
present tense	1st	dziczeję			dziczejemy
	2nd	dziczejesz			dziczejecie
	3rd	dziczeje			dziczeją
	impersonal	dziczeje się
past tense	1st	dziczałem, -(e)m dziczał	dziczałam, -(e)m dziczała	dziczałom, -(e)m dziczało	dziczeliśmy, -(e)śmy dziczeli	dziczałyśmy, -(e)śmy dziczały
	2nd	dziczałeś, -(e)ś dziczał	dziczałaś, -(e)ś dziczała	dziczałoś, -(e)ś dziczało	dziczeliście, -(e)ście dziczeli	dziczałyście, -(e)ście dziczały
	3rd	dziczał	dziczała	dziczało	dziczeli	dziczały
	impersonal	dziczano
future tense	1st	będę dziczał, będę dziczeć	będę dziczała, będę dziczeć	będę dziczało, będę dziczeć	będziemy dziczeli, będziemy dziczeć	będziemy dziczały, będziemy dziczeć
	2nd	będziesz dziczał, będziesz dziczeć	będziesz dziczała, będziesz dziczeć	będziesz dziczało, będziesz dziczeć	będziecie dziczeli, będziecie dziczeć	będziecie dziczały, będziecie dziczeć
	3rd	będzie dziczał, będzie dziczeć	będzie dziczała, będzie dziczeć	będzie dziczało, będzie dziczeć	będą dziczeli, będą dziczeć	będą dziczały, będą dziczeć
	impersonal	będzie dziczeć się
conditional	1st	dziczałbym, bym dziczał	dziczałabym, bym dziczała	dziczałobym, bym dziczało	dziczelibyśmy, byśmy dziczeli	dziczałybyśmy, byśmy dziczały
	2nd	dziczałbyś, byś dziczał	dziczałabyś, byś dziczała	dziczałobyś, byś dziczało	dziczelibyście, byście dziczeli	dziczałybyście, byście dziczały
	3rd	dziczałby, by dziczał	dziczałaby, by dziczała	dziczałoby, by dziczało	dziczeliby, by dziczeli	dziczałyby, by dziczały
	impersonal	dziczano by
imperative	1st	niech dziczeję			dziczejmy
	2nd	dziczej			dziczejcie
	3rd	niech dziczeje			niech dziczeją
active adjectival participle		dziczejący	dziczejąca	dziczejące	dziczejący	dziczejące
contemporary adverbial participle		dziczejąc
verbal noun		dziczenie

Further reading

• dziczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziczeć in Polish dictionaries at PWN