dzięciolić

Polish

Etymology

From dzięcioł +‎ -ić. First attested in 1974.^[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛɲˈt͡ɕɔ.lit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlit͡ɕ
• Syllabification: dzię‧cio‧lić

Verb

dzięciolić impf

1. (intransitive, university slang) to cram (to study hard, often by memory)

Conjugation

Conjugation of dzięciolić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dzięciolić
present tense	1st	dzięciolę			dzięciolimy
	2nd	dzięciolisz			dzięciolicie
	3rd	dzięcioli			dzięciolą
	impersonal	dzięcioli się
past tense	1st	dzięcioliłem, -(e)m dzięciolił	dzięcioliłam, -(e)m dzięcioliła	dzięcioliłom, -(e)m dzięcioliło	dzięcioliliśmy, -(e)śmy dzięciolili	dzięcioliłyśmy, -(e)śmy dzięcioliły
	2nd	dzięcioliłeś, -(e)ś dzięciolił	dzięcioliłaś, -(e)ś dzięcioliła	dzięcioliłoś, -(e)ś dzięcioliło	dzięcioliliście, -(e)ście dzięciolili	dzięcioliłyście, -(e)ście dzięcioliły
	3rd	dzięciolił	dzięcioliła	dzięcioliło	dzięciolili	dzięcioliły
	impersonal	dzięciolono
future tense	1st	będę dzięciolił, będę dzięciolić	będę dzięcioliła, będę dzięciolić	będę dzięcioliło, będę dzięciolić	będziemy dzięciolili, będziemy dzięciolić	będziemy dzięcioliły, będziemy dzięciolić
	2nd	będziesz dzięciolił, będziesz dzięciolić	będziesz dzięcioliła, będziesz dzięciolić	będziesz dzięcioliło, będziesz dzięciolić	będziecie dzięciolili, będziecie dzięciolić	będziecie dzięcioliły, będziecie dzięciolić
	3rd	będzie dzięciolił, będzie dzięciolić	będzie dzięcioliła, będzie dzięciolić	będzie dzięcioliło, będzie dzięciolić	będą dzięciolili, będą dzięciolić	będą dzięcioliły, będą dzięciolić
	impersonal	będzie dzięciolić się
conditional	1st	dzięcioliłbym, bym dzięciolił	dzięcioliłabym, bym dzięcioliła	dzięcioliłobym, bym dzięcioliło	dzięciolilibyśmy, byśmy dzięciolili	dzięcioliłybyśmy, byśmy dzięcioliły
	2nd	dzięcioliłbyś, byś dzięciolił	dzięcioliłabyś, byś dzięcioliła	dzięcioliłobyś, byś dzięcioliło	dzięciolilibyście, byście dzięciolili	dzięcioliłybyście, byście dzięcioliły
	3rd	dzięcioliłby, by dzięciolił	dzięcioliłaby, by dzięcioliła	dzięcioliłoby, by dzięcioliło	dzięcioliliby, by dzięciolili	dzięcioliłyby, by dzięcioliły
	impersonal	dzięciolono by
imperative	1st	niech dzięciolę			dzięciolmy
	2nd	dzięciol			dzięciolcie
	3rd	niech dzięcioli			niech dzięciolą
active adjectival participle		dzięciolący	dzięcioląca	dzięciolące	dzięciolący	dzięciolące
contemporary adverbial participle		dzięcioląc
verbal noun		dzięciolenie

References

1. Język polski (in Polish), Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 1974, page 27

Further reading

• dzięciolić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “dzięciolić”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volume 10, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN, page 177