diminutivum
From Wiktionary, the free dictionary
Czech
Alternative forms
Pronunciation
Noun
diminutivum n
- diminutive
- Synonym: zdrobnělina
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | diminutivum | diminutiva |
genitive | diminutiva | diminutiv |
dative | diminutivu | diminutivům |
accusative | diminutivum | diminutiva |
vocative | diminutivum | diminutiva |
locative | diminutivu | diminutivech |
instrumental | diminutivem | diminutivy |
Declension of diminutivum (hard neuter foreign)
Further reading
- “diminutivum”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “diminutivum”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
Dutch
Alternative forms
- (rare) deminutivum
Etymology
From Latin dīminutīvum, dēminutīvum.
Noun
diminutivum n (plural diminutiva)
- (grammar) Synonym of verkleinwoord (“diminutive”)
Related terms
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /diː.mi.nuˈtiː.u̯um/, [d̪iːmɪnʊˈt̪iːu̯ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /di.mi.nuˈti.vum/, [d̪iminuˈt̪iːvum]
Noun
dīminutīvum n (genitive dīminutīvī); second declension
- Alternative form of dēminutīvum
Declension
Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dīminutīvum | dīminutīva |
genitive | dīminutīvī | dīminutīvōrum |
dative | dīminutīvō | dīminutīvīs |
accusative | dīminutīvum | dīminutīva |
ablative | dīminutīvō | dīminutīvīs |
vocative | dīminutīvum | dīminutīva |
Adjective
dīminutīvum
- inflection of dīminutīvus:
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.