Noun
cumīnum n (genitive cumīnī); second declension
- cumin
c. 1300, Tractatus de Ponderibus et Mensuris:Item centena cere zucarii piperis cumini amigdalarum & alome continet xiii. petras & dimid’ & quelibet petra continet viii. li.- Futhermore, the hundred of beeswax, sugar, pepper, cumin, almonds, & alum contains 13½ stone & each such stone contains 8 lbs.
Declension
Second-declension noun (neuter).
More information singular, plural ...
Close
References
- “cuminum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “cuminum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- cuminum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.