csészéid

Hungarian

Etymology

From csésze +‎ -id (possessive suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈt͡ʃeːseːjid]
• Hyphenation: csé‧szé‧id

Noun

csészéid

1. second-person singular multiple-possession possessive of csésze

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)

	singular	plural
nominative	—	csészéid
accusative	—	csészéidet
dative	—	csészéidnek
instrumental	—	csészéiddel
causal-final	—	csészéidért
translative	—	csészéiddé
terminative	—	csészéidig
essive-formal	—	csészéidként
essive-modal	—	csészéidül
inessive	—	csészéidben
superessive	—	csészéiden
adessive	—	csészéidnél
illative	—	csészéidbe
sublative	—	csészéidre
allative	—	csészéidhez
elative	—	csészéidből
delative	—	csészéidről
ablative	—	csészéidtől
non-attributive possessive – singular	—	csészéidé
non-attributive possessive – plural	—	csészéidéi