binokularny

Polish

Etymology

From binokular +‎ -ny. First attested in 1862.^[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.nɔ.kuˈlar.nɘ/
• Rhymes: -arnɘ
• Syllabification: bi‧no‧ku‧lar‧ny

Adjective

binokularny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) binocular (using two eyes or viewpoints)

   Synonym: binokularowy

   teleskop binokularny ― binocular telescope

   mikroskop binokularny ― binocular microscope

Declension

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	binokularny		binokularna	binokularne	binokularni	binokularne
genitive	binokularnego		binokularnej	binokularnego	binokularnych
dative	binokularnemu		binokularnej	binokularnemu	binokularnym
accusative	binokularnego	binokularny	binokularną	binokularne	binokularnych	binokularne
instrumental	binokularnym		binokularną	binokularnym	binokularnymi
locative	binokularnym		binokularnej	binokularnym	binokularnych

Declension of binokularny (hard)

Related terms

adjective

• binokularowy

 

nouns

• binokle
• binokular
• okulary

 

References

1. Tygodnik Lekarski. R. 6‎, number 40, 1862, page 350
2. binokularny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• binokularny in Polish dictionaries at PWN