bebroeden
From Wiktionary, the free dictionary
Dutch
Etymology
Pronunciation
Verb
bebroeden
- (transitive) to incubate (eggs)
Conjugation
Conjugation of bebroeden (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bebroeden | |||
past singular | bebroedde | |||
past participle | bebroed | |||
infinitive | bebroeden | |||
gerund | bebroeden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | bebroed | bebroedde | ||
2nd person sing. (jij) | bebroedt, bebroed2 | bebroedde | ||
2nd person sing. (u) | bebroedt | bebroedde | ||
2nd person sing. (gij) | bebroedt | bebroedde | ||
3rd person singular | bebroedt | bebroedde | ||
plural | bebroeden | bebroedden | ||
subjunctive sing.1 | bebroede | bebroedde | ||
subjunctive plur.1 | bebroeden | bebroedden | ||
imperative sing. | bebroed | |||
imperative plur.1 | bebroedt | |||
participles | bebroedend | bebroed | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.