avéi

See also: avei and avëi

Ligurian

Etymology

From Latin habeō (“to have, hold, possess”), from Proto-Italic *habēō or *haβēō, probably from Proto-Indo-European *gʰh₁bʰ- (“to grab, to take”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈvei̬/

Verb

avéi

1. (auxiliary) to have
2. to possess

Conjugation

infinitive	avéi
auxiliary verb		avéi		gerund		avéndo
present participle		avénte		past participle		avûo
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	mi	ti	lê o/a	noî, niâtri	voî, viâtri	lô, liâtri
present	ò	t'æ	l'à	émmo	éi	àn
imperfect	avéiva, àiva, àia, avéivo, àivo	t'avéivi, t'àivi	l'avéiva, l'àiva, l'àia	avéivimo, àivimo, àimo, avéimo	avéivi, àivi	avéivan, àivan, àian
future	aviö	t'aviæ	l'aviâ	aviêmo	aviéi	aviàn
conditional	aviéiva, aviæ	t'aviêsci	l'aviéiva, l'aviæ	aviêscimo	aviêsci	aviéivan
subjunctive	che mi	che ti	che lê o/a	che noî, che niâtri	che voî, che viâtri	che lô, che liâtri
present	àgge	t'àggi	l'àgge	agémmo, àgimo	agéi, àggi, agiæ	àgian, àgen
imperfect	avésse, àise, æse	t'avésci, t'àisci, t'æsci	l'avésse, l'àise, l'æse	avéscimo, àiscimo, æscimo	avésci, àisci, æsci	avésan, àisan, æsan
imperative		ti	lê o/a	noî, niâtri	voî, viâtri	lô, liâtri
	—	àggi	àgge	agémmo, àgimo	agéi, àggi, agiæ	àgian, àgen

    Conjugation of avéi (second conjugation)